(1. Hadisi Şerif)
Cüveyriye (Radıyallahu anha) anlatıyor:
Peygamberimiz (Sallallahu Aleyhi Vesellem) bir gün sabah namazını kılmak üzere erkenden yanımdan çıktı. Daha sonra kuşluk vaktinden sonra geri döndü. Cüveyriye hâlâ oturuyordu.
Allah Rasûlü (Sallallahu Aleyhi Vesellem):
‘Hâlâ yanından ayrılırken seni bıraktığım durumda mısın?´ diye sordu. Cüveyriye: Evet deyince, Peygamberimiz (Sallallahu Aleyhi Vesellem) şöyle buyurdu:
Andolsun senden (ayrıldıktan) sonra dört kelimeyi üç defa tekrarladım. Eğer bunlar sabahtan beri senin söylediklerinle tartılacak olursa hiç şüphesiz benim söylediklerim seninkilerden ağır basacaktır. (Söylediklerim şunlardır):
(Sübhânallahi ve bihamdihi adede halkıhî ve rıdâ nefsihi ve zînete arşihi ve midâde kelimâtihi)
Anlamı : (Yarattıklarının sayısınca, zatını hoşnut edecek kadar, arşının ağırlığınca ve kelimeleri sayısınca yüce Allah’ı hamd ile tesbih ederim.)
(Müslim, 4/2090; Tirmizî, 5/556)
SOHBETHANEM 